December 21, 2020

Inspreekbeurt Raadsvergadering 15 december

Door  Harm Carrette


Ik kan kort zijn: Raad, stel dit plan van aanpak en bijbehorende communicatieplan niet vast.
Mocht u dit wel doen, dan doet u uzelf als raad maar ook de bevolking te kort.
Het hele plan is een beschrijving van de route naar de stip, die het college inmiddels al vanaf augustus 2019 zelfstandig op de horizon heeft gezet.
Een proces dat ze het liefst in een korte periode had willen afronden, zonder al teveel inmenging van burgers en raad.
Toen de raad in juli jl. een amendement aannam, had ik nog een geringe hoop dat deze uitgevoerd zou worden in de geest van het amendement: namelijk dat alle suggesties en mogelijkheden betreffende allerlei ruimtelijke ontwikkelingen op een gelijkwaardige manier zouden worden bekeken en beoordeeld. Een open proces. Met een serieuze rol voor zowel raad als burgers.
Die hoop was naïef, want tijdens die zelfde vergadering nog stelde wethouder Gerbrands naar aanleiding van opmerkingen van de heer Kruiger het volgende. Ik citeer: Maar om op voorhand al weer allemaal denkrichtingen te willen gaan ontwikkelen, dat wordt een beetje lastig.
Waarmee hij de echte bedoelingen van het college openbaarde.
Toen we vorige maand door middel van een belabberde presentatie tijdens een beeldvormende vergadering kennis mochten maken met het echte plan, werd alles nog eens helderder.
Dit was geen procesbeschrijving, maar een stappenplan naar een door het college afgebakend project: de verkeerssituatie in het dorp, de realisatie van een nieuwe busremise en de vraag  naar bedrijfsruimte.
De raad heeft hier het nakijken, want kan zij op enig moment nog ruimtelijke ontwikkelingen schrappen of toevoegen? En de bevolking. Kan zij nog aangeven wat zij ervaart als een belangrijke ruimtelijke ontwikkeling is, en welk niet?
Het door het college vooraf aandragen van een drietal ruimtelijke ontwikkelingen, die zij om haar moverende redenen belangrijk vindt, past niet in de aanpak van dergelijke problematiek.
Wat wel past is het vooraf met de bevolking vaststellen welke ruimtelijke ontwikkelingen er eventueel spelen, daarover een maatschappelijke discussie voeren en dan samen met de raad zoeken naar een passende oplossing. Waarbij alle aspecten in beeld komen zoals de financiële en planologische gevolgen. Maar waar ook aspecten als maatschappelijk draagvlak, grondverwerving en onteigening aandacht krijgen. Daar moet een procesplan voor worden geschreven. Daar moet een procesplan over gaan.
Een dergelijke open benadering is moeilijk in deze raadsperiode. Want vertelde de wethouder in de vorige vergadering niet hoe het werkt op Schiermonnikoog: Het college bestuurt en de raad controleert! Dus, met andere woorden: laat ons met rust en ons werk doen!
Tot zover de speelruimte voor de raad.

En dan de burgers. Hoe gaan we de burgers op een volwaardige manier betrekken bij dit proces? In de college plannen is daar nauwelijks aandacht voor. Vreemd, want het zijn toch uiteindelijk de burgers die moeten signaleren en bepalen waar de eventuele problemen zich voordoen en hoe ze verholpen moeten worden.
Zo is het verwonderlijk dat er door uw raad in de afgelopen 5 maanden geen aandacht was voor de 480 burgers die hun handtekening hebben gezet tegen de collegeplannen. U negeert gewoon deze burgers en hun mening.
Zo is het vreemd dat er geen aandacht is voor al die uitingen tegen de plannen die aan veel ramen hangen, verspreid over het hele dorp maar vooral in de Middenstreek, het gebied dat volgens het college verkeersveiliger moet. Een raad die pretendeert dat het zijn burgers vertegenwoordigt, had al lang contact op moeten nemen met die burgers.

Raad, vanavond is het moment om een juiste beslissing te nemen.
Deze voorstellen van het college doen geen recht aan uw intentie, uitgesproken in juli.
Deze plannen geven aan de raad weinig invloed.
Deze plannen kennen een zeer beperkte rol toe aan uw burgers.
Deze plannen sturen aan op beperkte en eenzijdige ruimtelijke ontwikkelingen.
Deze plannen kennen onvoldoende draagvlak bij de burgers.

Als u consequent de geest van het amendement nastreeft dan ben ik van mening dat u deze plannen moet afkeuren.